نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسندگان
1 دانش آموخته مقطع دکتری تاریخ دانشگاه امام خمینی
2 دانشگاه تهران
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
از دورۀ رضاشاه در نظام اداری ایران تغییراتی به‌وجود آمد و دیوانسالاری در مقایسه با دورۀ قاجار، به‌رغم تداوم برخی از نواقص و کاستی‌ها، تغییرات رو به رشدی را تجربه کرد؛ اما تحولات شهریور 1320 و بی‌سامانی نظام اداری، نشان از ناکارآمدی و عدم تحول بنیادین دیوانسالاری داشت. در این دهه پر فراز و فرود، تشکیلات اداری دچار بی‌نظمی گردید و این موضوع تا سال‌های بعد تداوم یافت. در پایان این دهه اقدماتی برای اصلاح و نظارت بر نظام اداری انجام شد؛ ازجمله قانون تصفیه کارمندان دولت در کابینه‌های ساعد، منصور و رزم‌آرا که بررسی ابعاد و ماهیت آن، مسئلۀ مقاله حاضر است. این نوشتار با روش توصیفی - تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه‌ای، اسناد و روزنامه‌ها، درصدد پاسخ به این پرسش است که علل و روند و ماهیت تصویب قانون تصفیه کارمندان دولت چه بود؟ یافته‌ها نشان می-دهد با تصویب و اجرای این قانون به عنوان نخستین تلاش دوره پهلوی دوم برای نظارت بر عملکرد کارمندان، کمیسیون پاکسازی به بررسی وضعیت کارکنان ارشد وزارتخانه‌ها و ادارات مهم پرداخت و بعد از یک سال، تنها پرونده 900 نفر از 150000 پرسنل دستگاه‌های دولتی را بررسی کرد و در شرایطی که مشمولین این قانون از رجال صاحب نفوذ بودند، رزم‌آرا همچون کابینه‌های سابق نخواست و یا نتوانست این قانون را درباره آنها اعمال کند و در نتیجه فساد و ناکارآمدی نظام اداری تداوم یافته و کاستی‌ها همچنان باقی ماند.
کلیدواژه‌ها [English]
)