دولت سامانیان در عرصة سیاست خارجی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد

چکیده

پس از ساسانیان روزگار درازی سپری شد تا بستر مناسبی برای تحولات کشورداری و مناسبات خارجی در ایران فراهم آید. خراسان بزرگ در چنین اوضاعی زمینه‌های ساختار نوینی ایجاد کرد و رمقی تازه به جان خستة جامعة ایرانی بخشید تا با تکیه بر چنین ظرفیتی دروازه‌های خود را به سوی جهان آن روزگار بگشاید. با تأمل در رویدادهای این روزگار می‌توان شالودة اصول سیاست خارجی در تاریخ ایران را از قرن چهارم هجری/دهم میلادی دریافت. در این هنگام امیران سامانی در خراسان بزرگ رستاخیزی در علم، هنر و فرهنگ به وجود آوردند و در پی آن در صدد پی افکندن ساختارهای استواری برای روابط با جهان معاصر خود برآمدند. آل‌سامان را به جرأت می‌توان نخستین دولت در تاریخ ایران دورة اسلامی دانست که با توسل بر وضعیت حساس منطقه‌ای، تمهیدهای لازم برای آشنایی و کسب جایگاه جهانی را آغاز کردند. اینان با وجود مراوده با خلافت عباسی و نیز حکومت‌های متقارن و همسایه، برای دریافت اطلاع و برقراری ارتباط با دیگر ملت‌های جهان تلاش‌هایی کردند و آغازگر عصر تازه‌ای از تحول‌های خارجی شدند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Sâmânīd State in the Arena of Foreign Policy

نویسنده [English]

  • Javad Heravi
Assistant Professor of History, Azad University of Bojnourd
چکیده [English]

Following the fall of Sassanid Empire, it needed a long time to prepare anew favorite conditions for establishment and development of Iran’s administration and its foreign relations. Greater Khorâsân played an essential role in this phase and prepare a fertile milieu for the reconstruction and revival of some structures which suffered a real rupture during the first Islamic centuries. Contemplating the course of events during that period, one might find the initial attempts to establish a foreign policy in 4/10 century. It seems the Sâmânīd emirate in Khorâsân and Transoxiana contributed largely to the cultural resurrection and brilliant growth of Iran’s civilization in first Islamic centuries. Considering the particular geographical situation of Sâmânīd territory, it was quite natural that it would find it a necessity to define its own foreign policy and the inter-dynastical relations. Hence, one might be allowed to recognize Sâmânīd dynasty as the first dynasty in post- Islamic Iran which attempts deliberately to find its status in the world in that time. This paper purported to examine Sâmânīd initiatives in this field and its contribution to the structure of foreign policy in Islamic Iran.

کلیدواژه‌ها [English]

  • foreign policy
  • sustainable development
  • Sâmânīds
  • Greater Khorâsân
  • Turks
  • china
  • Bulgars
  • Deylamis