بررسی اندیشه صلح پارسی هخامنشیان بر مبنای اهداف فرهنگ و آموزش صلحِ یونسکو

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، پژوهشکده علوم تاریخی، گروه پژوهشی تاریخ فرهنگی

10.30465/hcs.2022.42997.2695

چکیده

هخامنشیان (330-550 ق.م) گستره وسیعی را در اختیار داشتند که متشکل از اقوامی با آیین‌ها، زبان و فرهنگ‌های گوناگون بود. اداره آنها نیازمند به کار گیری اندیشه‌ای خاص بود. اندیشه‌ای که هخامنشیان بر مبنای آن ملل تابعه خود را اداره می‌کردند به نام صلح پارسی شناخته شده که ابعاد گوناگونی دارد. در جهان امروز نیز بحث صلح و همزیستی مسالمت آمیز اقوام گوناگون موضوعی است که سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) در غالب فرهنگ صلح بر آن تمرکز دارد و در تلاش است مولفاتی را تعریف کند که بر مبنای آن ها جهان در صلح قرار بگیرد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تطبیقی فرهنگ صلح در دوره هخامنشی بر مبنای اهداف امروزی یونسکو است و به دنبال پاسخ گویی به این سوال است که فرهنگ صلح براساس تعریف امروزی فرهنگ و آموزش صلح در یونسکو تا چه میزان در دوران هخامنشی نمود یافته است؟ نتایج حاکی از آن است که برقراری اندیشه صلح پارسی منجر به شکل‌گیری فضایی مسالمت آمیز شد که تا حد بسیاری مبتنی بر اهداف امروزی یونسکو است. مقاله حاضر گردآوری داده‌ها را از طریق مطالعات کتابخانه‌ای به سرانجام رسانده و نتایج را از طریق تحلیل توصیف تاریخی ارائه می‌کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Studying Achaemenid Pax Persica on the basis of the goals of UNESCO's culture and peace education

نویسنده [English]

  • Mahsa Veisi
Institute for Humanities and Cultural Studies, Dept. of History of Iran
چکیده [English]

The Achaemenian (330-550 BC) had a wide area at their disposal, which consisted of tribes with different rituals, languages and cultures. Their administration required the use of special ideas. The idea based on which the Achaemenids governed their subordinate nations is known as the Pax Persica, which has various dimensions. In today's world, the issue of peace and peaceful coexistence of different ethnicities is a topic that the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) focuses on in the culture of peace and it is trying to define the elements based on which the world will be at peace. The purpose of this research is a comparative study of the culture of peace in the Achaemenid period based on the current goals of UNESCO. And it seeks to answer the question that the culture of peace based on today's definition of peace culture and education in UNESCO, to what extent was manifested in the Achaemenid era? The results indicate that the establishment of the Pax Persica idea led to the formation of a peaceful atmosphere, which is largely based on today's UNESCO goals. This article has completed data collection through library studies and presents the results through historical description analysis.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Achaemenian
  • Pax Persica
  • Peace culture
  • Peace Education
  • UNESCO
  •  

     

     

    کتاب نامه

    • اشرافی، داریوش. (1393)، "تفسیر جدید از صلح و امنیت بین­المللی و تاثیر آن بر مفهوم حاکمیت ملی". فصلنامه پژوهش حقوق عمومی، سال 15، شماره 42، صص 109-83.
    • ایسرائل، ژرار. (1382)، کوروش بزرگ، بنیان­گذار امپراتوری هخامنشی، ترجمه مرتضی ثاقب­فر، چاپ چهارم، تهران: ققنوس.
    • بختورتاش، نصرت الله. (1351)، بنیاد استراتژی در شاهنشاهی هخامنشی، تهران: موسسه مطبوعاتی عطایی.
    • براتعلی پور، مهدی. (1393)، "صلح دموکراتیک و چندگونگی فرهنگی مردمان". فصلنامه تحقیقات سیاسی بین­المللی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهررضا، شماره 21، صص 245-219.
    • بروسیوس، ماریا. (1388)، ایران باستان، ترجمه عیسی عبدی، تهران: ماهی.
    • بروسیوس، ماریا.(1390)، ایرانیان عصر باستان، ترجمه هایده مشایخ، تهران:هرمس.
    • بریان، پی یر. (1386)، وحدت سیاسی و تعامل فرهنگی در شاهنشاهی هخامنشیان. ترجمه ناهید فروغان. تهران: نشر اختران.
    • بریان، پی یر.(1381)، امپراتوری هخامنشی ج 1و2 .ترجمه ناهید فروغان. چ دوم، تهران: نشر فرزان، نشر قطره.
    • بریان، پی­یر. (1388)، "قدرت مرکزی و چند مرکزی فرهنگی در شاهنشاهی هخامنشی"، نقل در: هلن سانسیسی وردنبورخ، تاریخ هخامنشیان، ترجمه مرتضی ثاقب­فر، جلد یک، تهران: توس. ص 31- 74
    • بریان، پی­یر. (1388)، "قوم طبقه حاکم و جمعیت­های تابع در شاهنشاهی هخامنشی؛ بررسی مصر"، نقل در: هلن سانسیسی وردنبورخ و همکاران. تاریخ هخامنشیان، ترجمه مرتضی ثاقب­فر، جلد سه، تهران: توس. ص 203- 252.
    • بریان، پی­یر. (1391)، "از کوروش تا اسکندر تاریخ شاهنشاهی ایران"، نقل در پی­یر بریان، تاریخ هخامنشیان دانشگاه خرونینگن، ترجمه مرتضی ثاقب­فر، جلد دهم بخش اول، تهران: توس.
    • پورعبدالله، حبیب­الله. (1386)، تخت جمشید از نگاهی دیگر. تهران: کلهر.
    • داندامایف، محمد ع. (1394)، تاریخ سیاسی هخامنشی، ترجمه فرید جواهرکلام، چاپ دوم، تهران : فرزان روز.
    • دستوری، مژگان و امینایی، اکرم. (1391)، فرهنگ صلح در یونسکو گرایش­ها و چالش­های عرصه جهانی، تهران: منشور فرهنگ صلح.
    • رزمجو، شاهرخ. (1389)، استوانه کوروش بزرگ، تهران: فرزان روز.
    • زرین کوب، عبدالحسین (1364)، تاریخ مردم ایران پیش از اسلام، تهران:موسسه انتشارت امیرکبیر.
    • فاگل­سانگ، ویلم. (1397)، هخامنشیان بر مبنای مدارک ایران شرقی، ترجمه خشایار بهاری، تهران: فرزان روز.
    • فلاح­نودهی، معصومه. (1388)، "بررسی مولفه­های آموزش صلح یونسکو در اسناد و مدارک جمهوری اسلامی ایران(85-1383): سند چشم انداز بیست ساله نظام جمهوری اسلامی ایران، اهداف کلی آموزش و پرورش ایران، اهداف دوره متوسطه"، دوماهنامه علمی پژوهشی دانشگاه شاهد، سال 16، شماره 36، صص 68-55.
    • کورت، آملی. (1385)، هخامنشیان، ترجمه مرتضی ثاقب­فر، چاپ چهارم، تهران:ققنوس.
    • گارثویت، جین رالف. (1387)، تاریخ سیاسی ایران از شاهنشاهی هخامنشی تا کنون، ترجمه­ی غلامرضا علی­بابایی، تهران: اختران.
    • گزنفون .(1342)، کوروشنامه، ترجمه رضا مشایخی، تهران : نشر کتاب.
    • لوکوک، پی­یر. (1389)، کتیبه­های هخامنشی، چ سوم، تهران: فرزان روز.
    • میدوز، اندرو.ر. (1392)، "دستگاه اداری شاهنشاهی هخامنشی"، ترجمه آندرو آر، نقل در جان کرتیس و نایجا تالیس، امپراتوری فراموش شده جهان پارسیان باستان، به کوشش فرخ مستوفی، تهران: کتاب آمه.
    • نیبرگ، هنریک ساموئل (1359)، دین­های ایران باستان، ترجمه سیف­الدین نجم آبادی، تهران: مرکز ایرانی مطالعه فرهنگ­ها.
    • هرودوت. (1384). تاریخ هرودوت. ترجمه و حواشی هادی هدایتی. چاپ دوم. تهران: دانشگاه تهران. (مجموعه 6 جلدی).
    • هژبری نوبری، علیرضا . ویسی، مهسا. (1392)، هخامنشیان در آسیای صغیر با تکیه بر داده­های باستان­شناسی. تهران: پردیس دانش.
    • هینتس، والتر. (1396)، داریوش و ایرانیان تاریخ و فرهنگ تمدن هخامنشی، ترجمه پرویز رجبی، تهران ماهی.
    • والزر، گرلد. (1352)، نقوش اقوام شاهنشاهی هخامنشی بنابر حجاری­های تخت جمشید، ترجمه دورااسمودا خوب­نظر، با همکاری ع.شاپورشهبازی، شیراز: انتشارات دانشگاه پهلوی.
    • ویسهوفر، یوزف. (1378)، ایران باستان( از 550 پیش از میلاد تا 650 پس از میلاد)، ترجمه مرتضی ثاقب­فر، چاپ سوم، تهران: ققنوس.
    • یامااوچی، ادوین ام (1390)، ایران و ادیان باستانی، ترجمه منوچهر پزشک، تهران: ققنوس.
    • یونگ، پیتر. (1335)، داریوش یکم پادشاه پارس­ها، ترجمه داود منشی­زاده، تهران: دانشگاه تهران.